مردی به دیگری گفت: ((سال ها پیش در مد بلند دریا، به چوبدست خویش بر ماسه ی ساحل خطی نوشتم که هنوز مردمان به خواندن آن درنگ می کنند و مراقبند مباذا بر آن گام نهند.))
و دیگری گفت: ((من نیز خطی بر ساحل نوشتم، اما هنگام جزر بود و خیزاب بلند دریا آن را شست و برفت. اکنون مرا برگوی که چه نوشتی؟))
و مرد نخست پاسخ گفت: ((نوشتم من آنم که هستم. اما تو چه نوشتی؟))
و دیگر مرد گفت: ((نوشتم من نیستم، جز قطره ای از دریای بیکران.))
جبران خلیل جبران

پیامبری از کنار خانه ی ما رد شد.
سیب
پیپ و فانوس
فردا هم روز خداست...
همه چیز همان طور که هست خوب است
[عناوین آرشیوشده]

بازدید امروز: 72

---

بازدید دیروز: 1

---

کل بازدید :62205

دی ماه 1386
بهمن ماه 1386
اسفند ماه 1386